شعر و موسیقی

چون تو جانان منی جان بی تو خرم کی شود         چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود

گرجمال جان فزای خویش بنمایی بما                   جان ما گر درفزاید حسن تو کم کی شود

دل زمن بردی و پرسیدی که دل گم کردی             این چنین طراریت با من مسلم کی شود

چون مرا دل خستگی از آرزوی روی توست         این چنین دل خستگی زایل به مرهم کی شود

غم ازآن دارم که بی تو چو حلقه بر درم                تا تو از در درنیایی ازدلم غم کی شود

خلوتی می بایدم با تو زهی کار کمال                    ذره ای هم خلوت خورشید عالم کی شود